(soms, en soms ook niet…)
Er was eens een minister die vlak voor de vakantie voor het blok werd gezet met een opname van een uitspraak die hij had gedaan. Hè, wat vervelend toch. En nou had-ie er ook nog de ambtenaren van zijn departement bij betrokken. Gelukkig waren die van het zonnige soort. Al snel bereikte hem een memo — een heel kort memo. “Beste minister. In antwoord op uw vragen: kijk eens uit het raam. Fijne vakantie!”
In de serie ‘Kleine verhalen uit een klein land’
Hoe noem je het muntstuk van 20 eurocent? Voor 5 en 10 cent is het gemakkelijk, daar gebruik je de oude namen ‘stuiver’ en ‘dubbeltje’ voor.
Voor 20 cent, bedacht ik, heb je twee opties. De ene is ‘kwartetje’, als een verdubbeling van een dubbeltje met een knipoog naar het oude kwartje. Maar kwartetje rolt net niet helemaal lekker van de tong.
De andere is ‘kwintje’, als een vijfde van een euro, zoals een kwartje een vierde van een gulden was. Wat een goed idee van mij!
Alleen: ik ben zeker niet de eerste die dat heeft bedacht. Volgens Ewoud Sanders in de NRC van 14 november 2001 werd het al op 1 juni 1996 geopperd door Trouw-columnist Rob Schouten. Een week en tweeëntwintig jaar geleden al!
En volgens Wikipedia zijn er pogingen ondernomen om kwintje te introduceren — zonder succes.
Het mocht wat. Ik zeg gewoon kwintje tegen een stuk van 20 cent.
Laatst kwam-ie weer eens voorbij. Ik weet niet meer in welke context, maar ik vermoed dat het over een ver en exotisch land ging. Ik weet ook niet meer wie het zei: “Ja, dat staat nog op mijn bucket list!”
Lees verder “Druppellijst”
Het viel me voor het eerst op toen ik Jakob Derwig hoorde, die reclame maakte voor een bank. Hij zei iets over álgoritmes. Dat was het enige dat me opviel, dat en dat die bank misschien wat sympathieker zou kunnen zijn dan andere banken.
ALgoritmes. Niet algoRITmen, zoals ik zelf zou zeggen. Als om te benadrukken dat ALgoritme familie is van de ALgebra. Sindsdien heb ik die vreemde beklemtoning, en dat meervoud, al vaker horen passeren.
Lees verder “ALgoritmes maken van soep een hype”
Onze taal schiet tekort. Dat is niet nieuw en ook niet uniek. Iedere taal heeft witte vlekken op de kaart, plekken waar je niet kunt doordringen tot de essentie van wat je wilt uitdrukken.
Lees verder “Taal voor de liefde — of hoe dat heet”
De ruimte waar hij het beeld ontdekt is doodstil en vrijwel leeg. Aan één wand, tegenover de ramen, hangt een groot schilderij. Zijn oog wordt echter meteen getrokken door een buste op een hoge sokkel.
De afgebeelde vrouw is niet uitgesproken mooi of lelijk. Op straat zou ze hem niet opgevallen zijn. Hij kan niet zeggen waarom haar gezicht hem zo aanspreekt. Misschien is het het totale gebrek aan vertoon. Het marmer van de buste glimt, maar haar blik is tegelijkertijd dof.
Lees verder “Het beeld”
Vandaag zijn er 10315 dagen verstreken sinds de Berlijnse muur viel. Dat is precies evenveel dagen als-ie heeft bestaan. Bizar. Ik groeide als kind op in het besef dat er niet ver van hier een muur stond die het mensen onmogelijk maakte om het leven te leven zoals zij dat zelf wilden. Een múúr…
Ik kan me het moment in november 1989 nog goed herinneren, onder andere omdat een paar mensen die me aan het hart lagen net op dat moment aan de andere kant van de muur waren. Ik krijg nog steeds een brokje in de keel als ik de beelden zie van die bewuste dag.
Wat een idioot idee was dat toch: dat je met een muur de boze buitenwereld kon buitensluiten. Dat de mensen aan de andere kant van de muur het kwaad vertegenwoordigden. En dat mensen bínnen de muur die bezwaren hadden tégen de muur dus ook het kwaad vertegenwoordigden.
Gelukkig is het fundament van de muur nu wel opgeruimd.
O, wacht, toch niet…
En daar krijg ik zo nu en dan weer een brokje van in de keel.
Kun je verliefd worden op een softwarepakket? Dat je iedere keer weer blij wordt als je het opstart, en een beetje verdrietig als je het weer sluit?
Tuurlijk.
Net als bij leuke vrouwen kom je ze niet heel vaak tegen, maar anders dan leuke vrouwen zijn ze meestal wel ‘beschikbaar’, en veel versiertrucs heb je ook niet nodig.
Zo heb ik mijn huidige lief ontmoette.
Lees verder “Een reclameblog”
Hij stond nietsvermoedend met zijn leerlingen in de rij, een kunstdocent uit Haarlem. Toen werd hij er uitgelicht als de tien miljoenste bezoeker van het vernieuwde Rijksmuseum. Hij mocht een nachtje op zaal doorbrengen, aan de voet van de Nachtwacht. En zónder nachtwaker erbij.
Het klinkt als een droom en ik geloof er dan ook geen barst van.
Lees verder “Een man uit de rij”
Dus het Groot Dictee stopt ermee.
Ik zal er geen traan om laten.
Ik heb nooit meegeschreven. Het Groot Dictee was één van die evenementen die ik nooit heb begrepen. Wat was toch de diepere gedachte erachter?
Lees verder “Schrijf mee: Tabee Groot Dictee”