Vandaag heb ik mijn moeder geholpen bij het invullen van vele formulieren. Ze gingen allemaal over mijn vader, die zelf al een tijdje niet meer weet hoe hij formulieren in moet vullen.
Mijn vader hoorde vier decennia geleden bij de eerste officiële lichting HBO-docenten informatica. Hij was toen al bijna tien jaar docent chemie. Ik was daar best trots op. Op weg naar míjn school fietste ik langs zíjn school en dan dacht ik: daar geeft míjn vader les!
Dat mijn vader geen formulieren meer kan invullen stemt somber. Dat hij geen weet meer heeft van deze formulieren nog meer.
Ik begrijp de noodzaak, zowel van het invullen van die formulieren als van de hulp die mijn ouders (elk op hun manier) daar nu bij nodig hebben. Dat maakt de somberheid niet minder.