Ik ben al een paar maanden bezig Spaans te leren via Duolingo, een on-line taalplatform. Op school was ik een harde bèta, die alle talen zo snel mogelijk liet vallen als ze niet strikt noodzakelijk waren om de eindstreep van het gymnasium te halen. Achteraf had ik er wel een beetje spijt van dat ik niet wat beter had opgelet bij de taallessen.
Nu merk ik dat er toch een boel is blijven hangen. Ik heb pas na school echt Frans geleerd, vooral in Frankrijk van Fransen en door het lezen van Franse boekjes. Nu zie ik tot mijn plezier de overeenkomsten in structuur, en ook de verschillen, tussen Frans en Spaans.
Waar ik me wel nu en dan over verbaas zijn de oefenzinnetjes die je moet vertalen of uitspreken. Los gatos no quieren ducharse — de katten willen niet douchen. Het is bijna een versje van Annie M.G. Schmidt: de poezen willen niet doezen. Ik vermoed dat ik dat soort zinnetjes niet vaak nodig zal hebben als ik ooit weer eens in Spanje kom.
Inmiddels heb ik El Hobbit op mijn leesplankje gezet. Inderdaad, The Hobbit van Tolkien, in het Spaans. Ik heb destijds The Lord of the Rings in het Frans gelezen, daar heb ik veel van geleerd. Zo goed is mijn Spaans nog niet dus ik begin met iets eenvoudigers.
Ik heb ook Los Altos Mandos in huis gehaald, een vertaling van Marten Toonders De bovenbazen. Dat bleek bij nadere inspectie een vertaling in het Catalaans. Nou ja, de plaatjes begrijp ik toch wel. En er komt een poes in voor, die ook nog doucht — ongewild, dat wel, in het geld van heer Bommel.